"Godzina minęła – to samo możemy powiedzieć o roku; ale czas czynienia dobra jeszcze nie minął".
"Aby mógł dokonywać się rozwój osobowy w rodzinie, nieodzowna jest wielka wrażliwość na drugiego człowieka. Przede wszystkim wrażliwość matki i ojca na dziecko, ale także odpowiednia wrażliwość w każdym ze wzajemnych odniesień. Taka zdrowa wrażliwość stwarza klimat miłości, w którym człowiek rozwija się. Podobnie jak roślina potrzebuje światła i ciepła dla swego rozwoju, tak człowiek miłości".
"Godność człowieka, jego chwała i majestat polega na poznaniu tego, co naprawdę wielkie, na przylgnięciu do tej wielkości i szukaniu chwały u Pana chwały".
"Celem spotkania Jezusa z człowiekiem jest jego zbawienie. Tego zbawienia Chrystus nie narzuca, lecz je proponuje. Oczekuje, że człowiek przyjmie je z ufnością, która uzdolni jego umysł do wielkodusznych decyzji, prowadzących do naprawienia wyrządzonego zła i do szerzenia dobra".
"Kto się dużo modli, ten się zbawi i uświęci. Kto się mało modli, ten wciąż jest narażony na niebezpieczeństwa. Kto się nie modli ten traci".
"Jednorodzony Syn Boży, chcąc nam dać udział w swoim bóstwie, przyjął naszą naturę, aby stawszy się człowiekiem, ludzi uczynić bogami. Wszystko, co od nas przyjął, w całości przeznaczył dla naszego zbawienia. Ciało swe ofiarował Bogu Ojcu jako przebłaganie za nas. Krew swoją wylał dla naszego odkupienia i obmycia, abyśmy wykupieni z nieszczęśliwej niewoli, dostąpili oczyszczenia ze wszystkich grzechów".
"Słowo od początku zapowiedziało, że Bóg będzie widziany przez ludzi, że będzie żył i przebywał na ziemi między nimi, będzie mówić i zbliży się do dzieła rąk swoich, by zbawić człowieka i dać się przez niego uchwycić, aby człowiek pochwycony przez Ducha Bożego miał dostęp do chwały Ojca".
"Chrześcijanin powinien cieszyć się z krzyży, bo gdy jest sprawiedliwy, to cierpiąc zarabia na nagrodę; gdy jest grzesznikiem, cierpienie go poprawia i będzie mu poczytanie jako pokuta za grzechy".
"Bez brzemienia cierpień nie można wejść na szczyty łaski. Miara łask powiększa się wraz ze wzrostem utrapień. To są prawdziwe i jedynie schody do nieba, i nie ma drogi prowadzącej do niego, która byłaby pozbawiona krzyża".
"Wola Boża żąda prawdy – wola nasza kocha się w kłamstwie".
"Wola Boża pobudza nas do pożądań wielkich i wzniosłych".
"Nasz Pan i Odkupiciel, najdrożsi bracia, pragnie, abyśmy byli przygotowani; zapowiada, jakie nieszczęścia spadną na świat, który stara się nas powstrzymać od miłowania Boga. Oznajmia nam, jakie klęski poprzedzą zbliżający się koniec, abyśmy nie chcąc bać się Boga w czasie pokoju, przynajmniej lękali się ze skruchą jego bliskiego sądu i kary.".
"Jeśli nie możecie wielkich usług bliźniemu oddawać, to pomagajcie mu w małych codziennych rzeczach, które niewiele kosztują. Z tych małych, niepozornych rzeczy wyrosną wielkie skarby, którymi zdobędziecie koronę niebieską".
"Dusza rozmiłowana jest cicha, łagodna, pokorna i cierpliwa".
"Miłość, łączy się w jakiś wzniosły sposób z cierpieniem, tworzy tak doskonałe zespolenie miłości i cierpienia, że nie można już odróżnić miłości od cierpienia ani cierpienia od miłości".
"Uciski i krzyże zawsze były cząstką dusz wybranych. Im bardziej Pan pragnie wynieść jakąś duszę do doskonałości, tym bardziej pozwala wzrastać cierpieniom. Ciesz się więc, bo jesteś bardzo uprzywilejowana, choć niczym nie zasłużyłaś sobie na to. Im bardziej jesteś w ucisku, tym bardziej powinnaś się cieszyć, bo dusza staje się szlachetnym złotem tylko przechodząc przez ogień ucisków, i tylko wtedy będzie godna by jaśnieć w królestwie niebieskim".
"Nie pozwólcie nigdy, aby smutek was ogarnął do tego stopnia, abyście zapomnieli o radości Chrystusa Zmartwychwstałego. Wszyscy pragniemy nieba, gdzie przebywa Bóg, ale mamy możność już teraz znaleźć się w niebie; wystarczy być z Nim szczęśliwym w chwili obecnej".
"Jezu, ufam Tobie!; to akt strzelisty, który winniśmy powtarzać w najtrudniejszych okolicznościach, wyryć go w sercu swoim głęboko".
"Czuwaj pilnie, wszystko prędko przemija, choć tęsknota twoja wątpliwym ci czyni to, co jest pewne, i czas krótki - długim. Pomnij, że im więcej walk tu przetrwasz, tym lepiej dowiedziesz, jak miłujesz twego Boga! Tym hojniej też potem z Umiłowanym będziesz się cieszyła rozkoszą i szczęśliwością, którym nie będzie końca".
