piątek, 7 maja 2010

Z objawień Matki Bożej w Beauraing

Beauraing to niewielkie, francuskojęzyczne miasteczko na południu Belgii w diecezji Namur. Między listopadem 1932 a styczniem 1933 Maryja objawiała się tam trzydzieści trzy razy pięciorgu dzieciom w grocie nazwanej Lourdes. Dzieci miały na imię: Fernande, Albert, Volsin, Andrea i Gilberte. Formalnie były wprawdzie ochrzczone ale rodzice ich nie narzucali się Panu Bogu. Wieczorem, 29 listopada 1932 roku w pobliżu niewielkiej groty nazwanej później grotą Matki Bożej z Lourdes, dzieci ujrzały Matkę Bożą ubraną na biało. Wydarzenie powtarzało się wielokrotnie. Podczas kolejnego objawienia, jedenastoletni Albert zapytał
Maryję czy to Ona jest Niepokalaną Dziewicą. Odpowiedź była potwierdzająca. Na pytanie: czego żąda, odpowiedziała: „abyście zawsze byli dobrzy”.

W czwartek 8 grudnia 1932, w uroczystość Niepokalanego Poczęcia, dzieciom towarzyszyło około 35 tysięcy osób, które ciekawe były cudu. Matki Bożej jednak nie ujrzeli. Dziwiło ich natomiast zachowanie dzieci, które nie reagowały na podkładany im ogień, nakłucia, świecenie w oczy. Podczas innych objawień dzieci, w postawie klęczącej, razem z Maryją odmawiały modlitwę różańcową. Matka Boża zapowiadała im nawrócenie grzeszników i zachęcała do modlitwy w tej intencji.

„Módlcie się, módlcie się wiele”, mówiła. 1 stycznia 1933 roku zwracając się do Gilberty, Maryja prosiła, by modlić się zawsze, z naciskiem na zawsze. Następnego dnia zapowiedziała, że 3 stycznia ukaże się dzieciom po raz ostatni.

Po odmówieniu różańca, w rozmowie z Gilbertą, wypowiedziała słowa, które uważane są za wielką obietnicę z Beauraing: „Nawrócę grzeszników. Jestem Matką Boga, Królową Nieba. Módl się zawsze. Poświęć się dla mnie”. Niektóre z objawień trwały krótko, podczas innych odmawiano cały różaniec. Według świadectw dzieci, ramiona Maryi przepasane były długim różańcem a ręce złożone do modlitwy. Kiedy je wyciągała, widoczne było Jej złote serce.

W jednym z objawień Jej głowa ozdobiona była koroną a Ona przedstawiła się jako Królowa Niebios. Miejsce objawień szybko stało się miejscem pielgrzymek.
W 1934 roku rozpoczęła pracę komisja teologiczna powołana przez biskupa diecezji Namur. W efekcie jej badań i analiz, 19 lutego 1943 roku biskup zadecydował, że Madonna ze złotym sercem może odbierać w Beauraing kult publiczny.

Tekst pochodzi ze strony:
http://www.dogmatyka.pl/TwP/2,2/TwP_02,2(2008)271-281.pdf

Fotografia pochodzi ze strony:
http://www.marypages.com/beauraingPolish.htm