"Czas ofiarowany Chrystusowi nigdy nie jest czasem straconym, ale raczej czasem, który zyskujemy, aby nadać głęboko ludzki charakter naszym relacjom z innymi i naszemu życiu".
"Niech wspólnoty parafialne podejmą szczególne zobowiązanie do adoracji eucharystycznej poza Mszą Św. Pozostawajmy długo na klęczkach przed Jezusem Chrystusem obecnym w Eucharystii, wynagradzając naszą wiarą i miłością zaniedbania, zapomnienie, a nawet zniewagi, jakich nasz Zbawiciel doznaje w tylu miejscach na świecie".
"Bóg stał się człowiekiem, aby człowiek stał się Bogiem. Stwórca stał się stworzeniem, aby się znalazło to, co zginęło".
"Zawsze, ilekroć uśmiechasz się do swojego brata i wyciągasz do niego ręce, jest Boże Narodzenie. Zawsze, kiedy milkniesz, aby wysłuchać, jest Boże Narodzenie. Zawsze, kiedy rezygnujesz z zasad, które jak żelazna obręcz uciskają ludzi w ich samotności, jest Boże Narodzenie. Zawsze, kiedy dajesz odrobinę nadziei więźniom, tym, którzy są przytłoczeni ciężarem fizycznego, moralnego i duchowego ubóstwa, jest Boże Narodzenie. Zawsze, kiedy rozpoznajesz w pokorze, jak bardzo znikome są twoje możliwości i jak wielka jest twoja słabość, jest Boże Narodzenie. Zawsze, ilekroć pozwolisz by Bóg pokochał innych przez ciebie, zawsze wtedy, jest Boże Narodzenie".
"Świętość nie jest luksusem dla nielicznych, ale obowiązkiem dla mnie i dla Ciebie"
"Jeśli chcemy dokonać rzeczy wielkich, musimy mieć wielką ufność. Nędza ludzka jest tak wielka, że bez łaski Bożej nie możemy uczynić nic dobrego (...) Ufajcie nie sobie samym ani pomocy ludzkiej, ale Bogu".
"Boskie Serce mojego Zbawiciela !
"Świętość, której Pan nasz wymaga od Ciebie, osiąga się przez wykonywanie z miłością do Boga pracy i codziennych obowiązków, które zazwyczaj składają się z rzeczy małych".
"Wszyscy święci wychowali się na rękach Matki Najświętszej. Ufajcie Niepokalanej bez granic, a sobie nic zupełnie. Wtedy wiele będziecie potrafili dla chwały Bożej zdziałać: wiele już tu na ziemi, a jeszcze więcej w niebie, gdzie nie potrzeba już będzie jedną ręką się trzymać, by samemu nie upaść".
"Wszechmogący Boże, proszę, daj mi to, co podoba się Tobie. Nie dbaj o moje pragnienia. Ja wierzę, że to, co od Ciebie otrzymam, będzie dla mnie najlepszym darem".
"Włosy często czesane są gładkie i nie ma trudności w zaczesywaniu ich. Również dusza, która często bada swe myśli, słowa i czyny, będące jej włosami, i czyni wszystko z miłości dla Boga, będzie miała starannie zaczesane włosy. Wtedy wejrzy Oblubieniec na jej szyję i będzie nią ujęty, i zraniony zostanie jednym jej okiem, którym jest czystość jej intencji we wszystkich poczynaniach. Chcąc włosy dobrze rozczesać, zaczyna się od wierzchu głowy; również wszystkie nasze prace powinniśmy zaczynać od najwyższego punktu miłości Boga, by były czyste i błyszczące".
"Serce Jezusa, skarbnico czułości,
"Jezu mój, miłości moja,
"Wszystkie obowiązki swoje najwierniej i dla miłości Bożej spełnić, wszystkie krzyże chętnie przyjmować. Wszystko czynić dla Boga, a nie dla siebie".
"Jej medalik rozdawać, gdzie tylko się da, i dzieciom, by zawsze go na szyi nosiły, i starszym, i młodzieży zwłaszcza, by pod Jej opieką miały dosyć sił do odparcia tylu pokus i zasadzek czyhających na nią w naszych czasach. A już tym, co do kościoła nie zaglądają, do spowiedzi boją się przyjść, z praktyk religijnych szydzą, z prawd wiary się śmieją, ugrzęźli w błocie moralnym albo poza Kościołem w herezji przebywają - o tym, to już koniecznie Medalik Niepokalanej ofiarować i prosić, by zechcieli go nosić, a tymczasem Niepokalaną błagać o ich nawrócenie. Wielu nawet wtedy radę znajduje, gdy kto nie chce w żaden sposób przyjąć medalika. Ot po prostu wszywają go po kryjomu do ubrania i modlą się, a Niepokalana prędzej czy później okazuje, co potrafi".
"Tak, jak kiedyś w klasztorach rozdawany był chleb, tak dzisiaj należy dzielić się prawdą o Bogu i o wiecznym przeznaczeniu człowieka. Nie możemy dać światu większego bogactwa, jak tylko Jezusa Mistrza Drogę, Prawdę i Życie. Mikrofon, ekran, maszyna drukarska są naszą amboną. Drukarnia, księgarnia, studio nagrań, pokój redakcyjny są naszym kościołem, w którym przepowiadamy Ewangelię. Mówimy o wszystkim - ale po chrześcijańsku".
Najświętsza Dziewico, wierzę i wyznaję Twoje Niepokalane Poczęcie. Wejrzyj na mnie, a przez Twą dziewiczą czystość i godność Matki Bożej wyjednaj mi, proszę u Twego Syna pokorę, miłość, czystość serca, ciała i umysłu, łaskę wytrwania w dobrym, dar modlitwy, święte życie i śmierć szczęśliwą. Amen.
Każdego roku, 8 grudnia, od godziny 12.00 do godziny 13.00, ma miejsce Godzina Łaski dla całego świata:
"Kogo diabeł chce uwieść, temu, pod jakimkolwiek pozorem, stara się odebrać Cudowny Medalik, to okazuje doświadczenie".
"Jeśli w rodzinie utrzymany jest zdrowy ład moralny, jeżeli rodzice zdają sobie sprawę, że najważniejszą ich sprawą jest wierność przykazaniom Bożym i zachowanie moralności chrześcijańskiej, wtedy można mieć pewność, że taka rodzina wychowa młode pokolenie zdolne do przezwyciężania siebie i wszystkich przeciwności".
"Córko moja, spójrz, Serce moje otoczone cierniami, którymi niewdzięczni ludzie przez bluźnierstwa i niewdzięczność stale ranią.
Wiara jest źródłem modlitwy. Jeśli źródło wiary wyschnie, nie może płynąć potok modlitwy.
Niepokalana Maryjo, łagodna i pokornego serca - uczyń nasze serca według Serca Jezusa.
"Dzisiaj najczęstszą chorobą nie jest ani rak, ani trąd, ale obojętność, odrzucenie i brak miłości".
"Kocham moją służbę, bo mam w niej wyborną sposobność wiele cierpieć, wiele pracować i wiele się modlić, a poza tym niczego na świecie nie szukam i nie pragnę".
"Nie smuć sie ociężałością, nie smuć się nawet upadkami. Jeden akt miłości, jeden akt strzelisty wystarczy, by zmyć całą górę win. Spokojnie polecaj się Niepokalanej. Pozwólmy tylko Niepokalanej się prowadzić, a Ona nawet cuda działać będzie, jeżeli to dla Jej sprawy będzie potrzebne. Czyliż może cud sprawić Jej jaką trudność?".
"Każda posługa oddana choremu, każda jałmużna zaniesiona ubogiemu, każde słowo pociechy powiedziane nieszczęśliwemu, każda modlitwa odmówiona żarliwie, każda Msza św., Komunia św., Ofiarowanie: są wielką ulgą dla dusz zmarłych".
"Kiedy weszłam do swej samotni – usłyszałam te słowa: Każdą duszę bronię w godzinie śmierci, jako swej chwały, która odmawiać będzie tę koronkę albo przy konającym inni odmówią – jednak odpustu tego samego dostępują. Kiedy przy konającym odmawiają tę koronkę, uśmierza się gniew Boży, a miłosierdzie niezgłębione ogarnia duszę, i poruszą się wnętrzności miłosierdzia Mojego, dla bolesnej męki Syna Mojego. O, gdyby wszyscy poznali, jak wielkie jest miłosierdzie Pańskie, ale jak bardzo my wszyscy potrzebujemy tego miłosierdzia, a szczególnie w tej stanowczej godzinie".
"Ta młodziutka córka Kościoła tarnowskiego (...) mówi o wielkiej godności kobiety: o godności ludzkiej osoby. O godności ciała, które wprawdzie na tym świecie podlega śmierci, jak i jej młode ciało uległo śmierci, ale to ludzkie ciało nosi w sobie zapis nieśmiertelności, jaką człowiek ma osiągnąć w Bogu wiecznym i żywym, przez Chrystusa..."
"Nie tylko lekkomyślnością, ale zbrodnią jest wierzyć komukolwiek z ludzi, jeśli jego nauka nie jest zgodna z orzeczeniem Kościoła. Gdybyśmy byli zdani na sądy ludzi, byśmy żyli w chaosie. Trzeba byłoby porzucić wszelką prawdę i wiarę, oddać się rozpaczy i rozstać z tym światem. Odrzucić naukę Kościoła - to szukać po omacku. Chrystus umarł za swą Oblubienicę - Kościół. Dał mu mądrość i prawdę".
"Kto się modli, nie traci czasu, nawet jeśli wszystko wskazuje na potrzebę pilnej interwencji i skłania nas jedynie do działania"
"W miarę sił starałem się zarówno dobrze studiować, jak dobrze się modlić. Czego zaś nie mogłem poznać z książek, często osiągałem to w czasie modlitwy".
"Trzeba już teraz zdobyć sobie tam (w niebie) przyjaciół, by spotkać się z nimi po śmierci; a nie będziemy się lękać, że nie znamy tam nikogo".
"Różne są grzechy na tym świecie i podobnie różne bywają męki czyśćcowe. Tak jak głodny cieszy się pożywieniem, spragniony napojem, jak chory cieszy się łożem, tak cieszą się dusze i tak korzystają z dobrych uczynków, jakie w ich intencji spełniamy na ziemi".